پرسش مهم هواداران استقلال از نظری جویباری !

سال ۱۴۰۳ که بدترین سال برای استقلال(ناکامی در قهرمانی فصل ۱۴۰۳-۱۴۰۲ و ناکامی وحشتناک در فصل جاری) بود با یک تساوی در اصفهان به پایان رسید.

در شبی که آبی پوشان(سفیدپوشان این بازی) می توانستند با شکست ذوب آهن در فولادشهر، خود را تا رده هفتم جدول بالا بکشند و امر ناممکنی نیز نبود، ولی با یک بازی پر ایراد به ویژه در نیمه اول، به لطف گل دقیقه ۸۴ رامین رضاییان از شکست گریختند!

چینش عجیب ترکیب استقلال از سوی بوژوویچ

بوژوویچ در دیداری که تیمش نیاز مبرم به کسب ۳ امتیاز داشت و باز هم تاکید می شود که این، امری دور از دسترس نیز نبود، با ترکیبی غیرمنتظره و بیرون گذاشتن بازیکن طراحی چون مهران احمدی، استقلال را روانه میدان کرد!

سوای ترکیب تعجب آور، استقلالی ها در نحوه بازی نیز سردرگم و فاقد خلاقیت بودند.

شاگردان مرد مونته نگرویی در طراحی حمله به شدت با مشکل مواجه بودند، توپ هایی که به یک سوم دفاعی و به ویژه محوطه جریمه ذوب آهن آوردند را به دلایل همان فقدان مذکور، عدم ارسال صحیح پاس آخر، یکنواختی ارسال پاس آخر و کم تعداد بودن در ۱۸ قدم حریف از دست دادند که در این میان بازی خوانی حریف و تمرکز مدافعان و دروازه بان شان نیز بی تاثیر نبود اما سهم تاثیر بیشتر را باید ناشی از ضعف بازیکنان استقلال دانست.

کوجو که گویا سقف آرزوهایش در استقلال با دریافت پیراهن ستاره های النصر پر شد، نتوانست  پاس خوب رضاییان را به گل تبدیل کند و در طول دقایقی که در زمین بود نیز گرهی از تیمش نگشود!

قابل تاکید است که استقلال در این بازی در تایمینگ ارسال پاس آخر و طراحی حمله با مشکل جدی مواجه بود و از این منظر به بازی های بدش در دوران موسیمانه برگشته بود.

در نیمه دوم هم که علیرضا کوشکی و مهران احمدی به میدان آمدند به رغم تحرک در فاز هجومی، جز صحنه ای که به گل تساوی منجر شد، نتوانستند از انبوه حملات خود به همان دلایلی که گفتیم، سود لازم را ببرند.

روحیه و انگیزه پایین بازیکنان استقلال برابر ذوب آهن

به همه این ها پایین بودن روحیه تیمی را که در وهله اول ناشی از تاثیرات شکست در دربی و سپس عملکر ضعیف برابر النصر است، اضافه کنید.

بیراه نیست اگر اولین دلیل چنین بازی انتقادآمیزی مقابل ذوب آهن را ناشی از مشکلات روحی، روانی تیمی بدانیم.

مشکلی که کاهش توان فنی تیمی را در پی داشت و ایرادی که نوعی بی خیالی را در انجام درست وظایف نزد بیشتر بازیکنان موجب گردید.

صحنه گل ذوب آهن را مرور کنید:

بازیکن حریف درون ۱۸ قدم استقلال و در حالی که مدافع تنومندی چون سیلوا را برابر خود داشت با طمانینه و خیال راحت با توپ بازی می کند و بدون اینکه مزاحمتی ازسوی سیلوا و انبوه بازیکنان سفیدپوش حاضر در صحنه صورت گیرد

به خوبی توپ را سانتر می کند و آذرباد کوتاه قامت بالاتر از سلیمی بلندقامت با ضربه سر دروازه حسینی را باز می کند، حال آنکه در لحظه ای که توپ روی سرش سوار می شود ۴ مدافع استقلال در اطراف او هستند، اما امان از یک تاثیر در جهت ممانعت از گلزنی وی!

پس از این گل نیز استقلالی ها تا آستانه دریافت گل دوم به دلیل به هم ریختگی تیمی پیش رفتند.

بازهم صحنه های داوری بحث برانگیز

البته از نگاه هواداران استقلال از ۲ صحنه داوری با وجود حضور وار نیز نباید به سادگی گذشت؛

ضربه ای که قائدرحمتی به صورت ماشاریپوف در نزدیکی کمک داور دوم بازی زد و نه تنها خطایی اعلام نشد بلکه به رغم وضوح تصاویر تلویزیون، مورد غفلت وار هم واقع شد!

صحنه دیگر سرنگون شدن کوشکی توسط مدافع حریف در محوطه جریمه ذوب آهن بود که داور و وار به سادگی از کنارش گذشتند!

از نگاه هواداران استقلال، حضور وار، نه تنها مشکلی از مشکلات داوری ما را حل نکرد، بلکه وجودش در اغلب اوقات نمکی بر زخم هواداران این تیم شد.

به هرحال سال شوم ۱۴۰۳ برای استقلال با تساوی در اصفهان به پایان رسید و کماکان بوژوویچ در کسب پیروزی با این تیم ناکام ماند.

سوال اینجاست که آیا فصل شوم هم برای استقلال با پایان این سال به سر می رسد؟