معرفی و نقد فیلم اشتباه من: لندن 2025 My Fault: London : عشق ممنوع!

خلاصه داستان My Fault: London

نوآ، دختری ۱۸ ساله، پس از مهاجرت از آمریکا به لندن همراه با مادر و ناپدری ثروتمندش، با زندگی جدید و چالش‌های تازه‌ای روبه‌رو می‌شود. در این میان، او با  نیک، آشنا می‌شود و علی‌رغم تلاش‌هایشان برای نادیده گرفتن احساساتشان... درحالی‌که نوآ تلاش می‌کند با این تغییرات کنار بیاید، پدرش که مدت‌ها از او دور بوده و پس از سال‌ها از زندان آزاد شده، تصمیم می‌گیرد دخترش را پیدا کند. او که از این رابطه بی‌خبر است، سعی دارد دوباره وارد زندگی نوآ شود، اما این مسئله باعث ایجاد تنش‌هایی میان اعضای خانواده می‌شود. حال، نوآ باید میان احساساتش نسبت به نیک، گذشته‌ی پدرش و آینده‌ای نامعلوم، تصمیمی سخت بگیرد.

بازیگران فیلم اشتباه من : لندن

آشا بنکس – نوآ
متیو بروم – نیک
یو مک‌لین – الا
ری فییرون – ویلیام
انوا لوئیس – جنا
کریم حسن – لیون
سم بوکانان – رونی
کریستینا کول – بتان
جیسون فلمینگ – تراویس
هری گیل‌بی – دن

درباره‌ی فیلم اشتباه من: لندن

این فیلم با کارگردانی‌ای که بر احساسات پیچیده و روابط حساس تمرکز دارد، توانسته است یک روایت عاطفی و پر از تعلیق خلق کند. موسیقی متن تأثیرگذار، فضاسازی مناسب و بازی‌های قوی، از جمله نقاط قوت فیلم محسوب می‌شوند. رابطه‌ی پرتنش بین شخصیت‌های اصلی و پیشرفت داستان به‌گونه‌ای است که بیننده را درگیر احساسات مختلف می‌کند.

نقد فیلم اشتباه من : لندن

فیگار: فیلم اشتباه من با واکنش‌های متفاوتی از سوی مخاطبان و منتقدان روبرو شده است. این اثر که بازسازی نسخه اسپانیایی تقصیر من (2023) به‌شمار می‌رود، نتوانسته به طور کامل انتظارات را برآورده کند و امتیازات متوسطی را به دست آورده است.

در وب‌سایت IMDb، این فیلم امتیاز 5.9 را از سوی کاربران دریافت کرد. این نمره نشان‌دهنده نظرات دوگانه تماشاگران است. برخی داستان عاشقانه و فضای درام آن را پسندیده‌اند، در حالی که برخی دیگر از کلیشه‌ای بودن روایت و شخصیت‌پردازی‌ها انتقاد کرده‌اند.

در آمازون پرایم ویدئو و در بخش نقد فیلم My Fault 2 این اثر امتیاز 5.7 را کسب کرد که تقریباً هم‌سطح با امتیاز IMDb است. این نمره نشان می‌دهد که اگرچه تعدادی از بینندگان از اجرای بازیگران و فضای احساسی فیلم لذت برده‌اند، اما داستان قابل پیش‌بینی و روند کند آن باعث شده برخی از تماشاگران نتوانند به‌طور کامل با آن ارتباط برقرار کنند.

در راتن تومیتوز، این فیلم با نمره 40 مواجه شده که نشان‌دهنده استقبال کم‌رمق منتقدان است. بیشتر نقدها به مشکلات در فیلمنامه، کلیشه‌های داستانی و پرداخت ناکافی به شخصیت‌ها اشاره دارند.

 بررسی فیلم My Fault: London

یی با نابرادری جدیدش، نیک، نیست. رابطه سرد اولیه آن‌ها به مرور زمان به چیزی بیشتر تبدیل می‌شود، اما حضور پدر بیگانه نوا، همه چیز را پیچیده‌تر می‌کند.

در نگاه اول، این فیلم با روایت داستانی عاشقانه در فضای شهری لندن، می‌توانست توجه علاقه‌مندان به درام‌های نوجوانانه را جلب کند. اما واقعیت این است که اشتباه من: لندن نه‌تنها چیزی به نسخه اصلی اضافه نکرده، بلکه حتی نمی‌توان توجیهی برای بازسازی آن یافت. هرچند که فیلم اول نیز بسیار بد بود و صرفاً می‌توانست نگاهی تجاری ایجاد کند.

اقتباس و بازسازی فیلم‌ها در سینمای امروز امری رایج هستند؛ اما به شرطی که یا کیفیت بالاتری ارائه دهند یا به‌نوعی نسخه جدید را بهبود بخشند. متأسفانه اشتباه من سال 2025 نه‌تنها این کار را انجام نمی‌دهد، بلکه دقیقاً همان داستان نسخه اصلی را بدون هیچ تغییری بازگو می‌کند. مشکل اصلی اینجاست که داستان نسخه اصلی به خودی خود بی‌معنی، سطحی و حتی تا حدی ناخوشایند و کلیشه‌ای است.

نوا به لندن می‌آید و به نیک علاقه‌مند می‌شود. همین! چون ظاهراً در این دنیا، این نوع عاشق شدن و رفتن به مهمانی‌های اشرافی کاملاً عادی است. کلیشه‌های تکراری، دیالوگ‌های پیش‌بینی‌شده و روایت سطحی باعث شده تا فیلم نتواند کوچک‌ترین ارتباطی با مخاطب برقرار کند.

شخصیت نوا چیزی بیش از یک نسخه تکراری از بلا در سری فیلم‌های گرگ و میش نیست. او همان دختر سرسخت و متفاوتی که کفش پاشنه بلند نمی‌پوشد است. از سوی دیگر نیک هم تصویری کلیشه‌ای از یک پسر ثروتمند و مغرور را نشان می‌دهد.

البته او بچه لوسی نیست؛ اما چون در 17 سالگی شرکتش را فروخته و حالا فقط برای نوا دل‌نازک شده، تصویری کاملاً غیر منطقی نشان می‌دهد. میان این دو شخصیت نه شیمی واقعی وجود دارد و نه حتی تنش عاشقانه‌ای که مخاطب را درگیر کند.

بازیگران فیلم، هرچند از نظر ظاهری جذاب هستند، اما در ارائه احساسات و پیچیدگی‌های درونی شخصیت‌ها موفق عمل نکرده‌اند. رابطه ویلیام (با بازی ری فیِرون) و الا (با بازی ایو مک‌لین) چنان بی‌روح و فراموش‌شدنی است که انگار فقط برای پیش‌برد داستان حضور دارند. از طرف دیگر، موسیقی متن فیلم به‌شدت سطحی و بی‌اثر است؛ هیچ صحنه‌ای را بهبود نمی‌بخشد و در نهایت به‌راحتی فراموش می‌شود.

جمع‌بندی و امتیازدهی 

اشتباه من: لندن نمونه‌ای از بازسازی‌های بی‌دلیلی است که تنها به‌خاطر موفقیت نسبی نسخه اصلی ساخته شده‌اند. این فیلم نه چیزی اضافه می‌کند، نه چیزی کم می‌کند و نه حتی تجربه متفاوتی ارائه می‌دهد. با توجه به ضعف‌های ساختاری، روایت سطحی و شخصیت‌پردازی‌های کلیشه‌ای، این فیلم حتی در حد ی فیلم اروتیک زرد مانند فیفتی‌شیدز نیز نمی‌تواند مخاطب را راضی کند.

شاید تنها نکته مثبت فیلم، صحنه تعقیب و گریز هیجان‌انگیزش باشد؛ اما حتی این لحظه هم نمی‌تواند ضعف‌های کلی آن را جبران کند. در نهایت اگر به دنبال یک درام عاشقانه واقعی و تأثیرگذار هستید، بهتر است وقت خود را صرف تماشای این فیلم نکنید.